नमस्कार सरहरु, म्याडेमहरु, नसर नम्याडेमहरु, ह्यानहरु, त्यानहरु, फलानाहरु, ढिस्कानाहरु ..!
खासमा मलाइ नमस्कार दाजुभाइ तथा दिदीबहिनीहरु भनेर सम्बोधन गर्न मन लागेको थियो तर त्यसरी गरिने सम्बोधनले सबैलाई लपेट्न सकिँदैन भन्ने महसुस भएकोले यो लम्बेतान सम्बोधन गर्न मने बाध्य भएको छु। खासमा १२थरी शुरु हुदाँको बखत एउटाले मात्र नलेखेर सबैले योगदान गर्ने, एउटाको मात्र ट्रेडमार्क भाषामा नलेखेर सबैको मिसाएर कुन लेख कसले लेखेको हो गेस नै गर्न नमिल्ने बनाउने भन्ने सहमति भाको थ्यो । तर तेस्ता छुसी सहमति । कसले कति मेलो खन्या छ भन्ने कुरो त “अथर” हेरेर हजुरहरु जस्ता अजासु पाठकहरुले थाहा नपाउने कुरै भएन । यो चार्ली बहुलाउन त बहुलाएन, किन आफ्नो डम्फु बजाउँछ भनेर सोच्नु भो होला हैन ? के गर्नु नेपाली परियो…. पाएको ठाममा हल्का मपाइँ नगरी खाको पच्दैन हेर्नुस् ।
खैर !!! केही समय पहिले ट्रम्प हिलारी र भुँइफुट्टा नेपाली भनेर हामीले वा मैले जस्ले लेखे पनि यहाँ छापिसकेका छौँ। हिलारीको पक्षमा पाखुरा सुर्केर लागेका नेपालीको हालत त रुझेको बिरालो जस्तो भाको तथ्य घाम झैं छर्लङ्ग छँदैछ । कसैलाई नलाको राजनीति नेपालीलाई लाग्ने हेर्नुस न । उहि क्या त…. केहि थान नेपाली र अमेरिकी-नेपाली पत्रकारहरुले चुनाव अघि नै ‘आगामी राष्ट्रपति हिलारी बस्ने घर’ भनेर ह्राइटहाउस अघि फोटो खिचाएर तहल्का मच्चाएको बिर्सनु भो ? त्यो फोटो हालेको एक साता नबित्दै हो कि क्या हो हिलारीको के के भो भन्ने त जगजाहेरै छ। भनेसी बुझ्नु भो भो नि…. नेपालीको जातले कतिसम्म पनौती लगाउन सक्ने रहेछन भनेर। अब तिनै पत्रकारहरु ट्रम्पलाई हटाउन मरिहत्ते गरेर लागेको देख्दा अर्को कार्यकाल नि ट्रम्पले नै लैजान्छन् कि जास्तो लाग्ने के 😂 Continue reading
हामीले आजभोलि केही नाम चलेका अनलाइन पोर्टलमा अझ विशेषगरी बेरोजगार अनलाइनमा अमेरिकी पलायनवादीको रुवाइ पढ्ने गरेका छौँ। त्यो पढ्दा लाग्छ, उनीहरुलाई फसाएर अमेरिका ल्याइयो, उनीहरुको इच्छा गाँउमै हलो जोतेर बाँझो खनेर बस्ने थियो। अमेरिकाले गर्दा उनीहरुले कुकुरले नपाएको दु:ख पाए। कतिले अकालमा ज्यान गुमाए। कसैले श्रीमती गुमाए। कतिका श्रीमान श्रीमती पारपाचुके गरे, सँस्कृति र परम्पराको खिल्ली उँडायो अमेरिकाले।
साथीको करकाप/ लहलहैमा लागेर, अरुको बहकाउमा लागेर पल्लाघरे रामेले डिभी भरेको थियो। डिभी भरेर घर आएर बा आमालाई भन्छ। आमा बा मैले त डिभी भरे नी। अनि घरमा रुवावासी शुरु हुन्छ, लौ अब छोरोलाइ डिभी पर्ने भो, अमेरीकामा दु:ख पाउने भो, पत्रिकामा खुल्ला पत्र छपाउने भो भनी कोलाहल मच्चिन्छ। आमा चिनेका सबै तिर्थमा छोरोलाई डिभी नपरोस् भनी भाकल गर्छिन्। बाउ अमेरिकामा भएका कुनै नेपालीले डिभी नपर्ने बनाइदिन सक्छन् कि भनेर च्यानल खोज्न थाल्छन्। उनीहरु आत्तिइसकेका छन्। अमेरिकाले ध्वस्त बनाउँछ भनेर। उता रामे दिनदिनै भट्टी धाउन थाल्छ, डिभी परे त मेरो जीवन नर्कै हुने भो भनेर दिनदहाडै रौसी पिउँदै हिँड्छ। जसरी बिभिन्न पत्रिकामा बिदेशमा पुगेर दु:ख पाएका कहानी देखिएका छन्, त्यसले गर्दा रामेको परिवारको निद चयन नै खोसिएको हुन्छ।